05 mei: B & B - Brussel Bark
de bark BR.15584.B
bij een foto van Filip Van Zandycke (gedicht geschreven door Serge van Duijnhoven) De bark BR.15584.B
Hier ligt hij dan de bark Die niet meer varen wil Voor Pampus op de schuinkant In de schaduw van een Lakense kaai Schuchter in een hoekske weggedrukt Het geraamte van wat eens toch echt Een stoere sloep moet zijn geweest De bark die zelve alle hoop allang Heeft laten varen, enkel nog wacht Op de even barse als barbaarse Stuurmanshand van het verval Een prooi die gelokt werd in een val En niet in staat was tijdig weg te komen Een karkas dat passanten hooguit nog Laat mijmeren van een era Toen het nog dienst deed als volwaardig Vaartuig van een of ander legendaire Peddelkampioen of de miraculeuze Ontsnappingssloep van een semi- Delinquente vaartkapoen Oude loodsen, smederijen, sloperijen En aftandse fabrieken kijken lankmoedig Toe hoe de elementen hun klauwen Om de vijzen dauwen van de werkelijkheid En de Tijd in roestige factoren De glorie van verloren dagen Laat ontbinden in de olfactoren Van het schemerend verval Hoor het fluiten van de wind door het gebinte Word de zang gewaar van een verloren Lorelei Fixeer de schaduw en het licht en tel De brokken die zich op het HoedGekruide Printpapier aaneen laten lijmen Tot een gestold moment van reconstructie Een droom die zich via deze prent In onze hoofden weer aaneen laat smelten Tot even sublieme als hardnekkige illusie Zie hem hier liggen, deze bark En bedenk hoe dit gehavende skelet Nog steeds het raamwerk vormen kan Voor een iele ark in ieder van ons Die redding brengen kan En rechtroeien wat krom Als heel de stad rondom Zal zijn vergiftigd en vergaan ... Serge R. van Duijnhoven Ter gelegenheid van de opening van " stuurloze rondvaart " 5 mei 2014
| 
