Fotografische herinneringen aan een memorabele avond. Het was de derde keer dat ik de mensen ging animeren in het nationaal MS centrum.
Hun vriendelijke muziektherapeute had vorig jaar aangeboden om in 2019 mee te spelen. En ze voegde de daad bij het woord, een zeldzaamheid vandaag de dag.
Stuur een lijst van liedjes door, we kunnen die dan even doornemen voor het optreden. Is dat goed?
Zo gezegd zo gedaan en het was heel fijn, voor de mensen en voor ons.
Zonder partituren of avondvullende repetities, stel je voor zeg?
Het was plezant spelen zei ze mij achteraf. Jij hebt al het werk gedaan, ik moest maar wat meespelen.
Ik was even perplex bij zoveel bescheidenheid en bedacht bij mijzelf dat ik zo mijn hele leven zou willen verder doen. Misschien is het waar dat ik de kar getrokken heb vanavond, maar jij maakte alles mooier en ik voelde mij zo gelukkig. Dat is magisch.
Beste mensen, ik ben niet zo'n straffe muzikant die prima vista van partituren kan spelen, platen naspeeld of gevraagd wordt om studiowerk te doen.
Maar als de energie juist zit, tussen mij en het publiek en tussen mij en mijn medemuzikanten, dan kan ik boven mijzelf uitstijgen en het publiek raken tot in het putteke van hun hart.
Het heeft met warmte, fijngevoeligheid, mededogen, humor en liefde voor de mensen te maken.
En zo was de voorbije maandag een dag om in te kaderen. Dat soort geluksmomenten zijn zeldzaam en van grote waarde voor mij. Bedankt en tot eind januari vd 5de editie.
Coronaproof uiteraard
N.b.: Dank aan Hoedgekruid vzw voor de organisatie van het optreden en de foto's van Filip.
